Kampioen en clubicoon Erik Hoeksema is, aan de vooravond van het jaar van zijn tiende titel op rij, gaan bridgen op dinsdag. Er moet dus een nieuwe kampioen komen.
Een kampioen die stopt zonder te zijn onttroond, we zagen het alweer enige jaren geleden in de Tour de France, en onlangs in het vrouwentennis. Chaos aan de top daar sinds Justine Henin is gestopt. En de eerste twee Tours na Armstrong werden beslist in laboratoria, rechtbanken en ploegleidersbussen. Pas na een jaar of drie is er waarschijnlijk weer iemand die de rol van patron op zich kan nemen, tenzij The Boss besluit alsnog zelf terug te keren in Frankrijk.
Een kampioen die stopt, het blijft vreemd. Kampioenen verdwijnen in de regel omdat ze worden verslagen. Dat houdt de geschiedenis van de sport in beweging. Merckx en Indurain, McEnroe, Sampras en Federer, Koss en Ritsma, Karpov, zelfs Kasparov en nu weer Kramnik, ze waren lange tijd ongenaakbaar en werden daarna door een nieuwe kampioen aan de kant geschoven. Een kampioen die er zelf mee stopt vereeuwigt zichzelf , maar onderbreekt daarmee ook het dialectisch proces van de sport.
In de chaos op de club stond een pelotonnetje kroonprinsen klaar om de vacante titel op te eisen. Houtman, Van Putten, Bodewes, Edwin en Hiddo... allemaal klaar voor de strijd. Tegelijk wetend dat het een magere titel wordt omdat de lege plaats van de beste zo duidelijk zichtbaar is. Niemand meer om de tanden op stuk te bijten, niemand meer die ten koste wat het kost verslagen moet worden.
Tot er na een paar competitieronden een wat schuchtere jongeman met lange blonde haren binnen kwam. Roel Donker. Hij bond de een na de andere titelfavoriet aan zijn zegekar. Van Putten, Houtman, Bodewes, de Zuiderstegen, de barman, allemaal gingen ze er aan. Alleen de kleine Casper Rupert hield dapper stand en sleepte er tegen Donker een remise uit.
Ik moest denken aan de Oudtestamentische verhalen over Samson (Simson voor de bijbelvaste lezers). Hij velt de horden Filistijnen met de blote vuist en zij stellen alles in het werk om het geheim van zijn kracht te vinden. Pas las er een hele mooie vrouw op hem losgelaten wordt laat hij zijn geheim los. Als zijn haar er af gaat zal hij machteloos zijn, zegt hij, en zo geschiedt.
Toen Roel Donker onlangs in de wedstrijd tussen het 3e en 4e team ook Arjen Tilstra versloeg, was het duidelijk. Schaakclub Groningen heeft een nieuwe meister. Wie of wat zal hem nog kunnen stoppen?
Voor alle Filistijntjes met nog een restje titelaspiratie heb ik de volgende suggestie: stuur een bloedmooie vrouw op Roel af en laat haar proberen hem zijn geheim te ontfutselen. Blijf ondertussen trouw op de club komen, onderhoudt uw theorie en speel uw wedstrijden. Als Donker op een dag met gemillimeterd hoofd op de club verschijnt weet u dat u moet toeslaan.
Anders: Leve de koning en leve een nieuw tijdperk.
maandag 2 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten