Blunders

Tot mijn grote verbazing en enigszins tot mijn schrik was de voorgaande En Passant maar liefst voor een kwart gevuld met blunders. Blijkbaar wordt er bij Schaakclub Groningen bijna net zoveel geblunderd als geschaakt.
Ik miste een verslag van Groningen 1 (die zijn wel zo verstandig om hun nederlagen niet al te breed uit te meten). Groningen 2: een heel kort verslagje van hun verloren wedstrijd. Van Groningen 4, 5, 6 en 8 alleen maar statistieken.
Wat wel te vinden was: de breed uitgemeten nederlaag en gelijk spel van het derde, en Groningen 7, die ook hun moeizame remises nog wel een verslag waard vinden. Maar dat was dan ook wel uit het hol van de leeuw weggesleept.
Daarna maar liefst tien pagina’s blunders, geredigeerd en becommentarieerd door Michiel Meewsen en een zootje handlangers.
Blunders kunnen zijn het weggeven van dames, f-pionnen cadeau doen, jezelf onnodig mat laten zetten, gewonnen stellingen weggeven, maar ook paarden laten stikken, giftige pionnen consumeren, te diep in een denktank kruipen, niet uit een denktank komen en andere vaagheden als geknoei, afschuwelijk geknoei en veronachtzamen van theorie. Een grote zonde, goed voor drie punten, is het niet insturen van blunders. Jawel, hier begint onze hersenspoeling.
Dat laatste dacht ik ook te kunnen doen. Ik wil namelijk niet in de blunderrubriek. Ik wil een goede partij spelen en winnen. Desnoods eervol verliezen, maar voor mijn blunders geneer ik mij en dat is blijkbaar nogal ouderwets.
Ik wist echter op de avond dat ik een gewonnen pionneneindspel tegen Wim Krijnen verprutste, dat ik al was gezien. Maar de dag erop gooide ik mijn broek met het notatieformulier nog in de achterzak in de wasmachine. Vergeten, echt.
Toen ik, geïndoctrineerd als ik inmiddels toch ben, aan de blunderredactie liet weten dat mijn blunder was weggespoeld, kreeg ik als antwoord dat men de situatie met analyse al van Peter B. had ontvangen. Michiel heeft overal informanten rondlopen die blunderaars die zelf niks insturen erbij lappen.
Het weekeinde daarop keek ik Das Leben der Anderen. Toen wist ik dat de informanten van de blunderstasi overal zitten. Niemand is veilig voor het Alziend Oog.
Zelfs kreeg ik laatst van Michiel een mailtje met de boodschap ‘ik weet waar je woont’.
Daarom mijn oproep: stop deze waanzin, ga weer schaken en schrijven over schaken. Dood aan de blunderrubriek.
Wir sind das Volk.